POWIEŚĆ
Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu
„Kamień na kamieniu” to jedna z najważniejszych powieści Wiesława Myśliwskiego, arcydzieło literatury światowej. Losy wiejskiej rodziny Pietruszków opowiada nam w sposób niezwykle plastyczny i porywający Szymon Pietruszka, narrator o wyjątkowym darze słowa. Czas młodości, światowa wojna, potem nieustająca walka z absurdami powojennej rzeczywistości - skomplikowane losy, uwikłane w historyczne wydarzenia. Proza realistyczna, zaliczana przez krytyków do nurtu wiejskiego, ale jednocześnie bardzo poetycka, pełna symbolicznych znaczeń.
Książkę czyta się tak, jakby słuchało się czyjegoś opowiadania. Ale z pozoru proste zdania niosą ze sobą bogactwo znaczeń. Jak poezja. Pełno tu niezwykłych cytatów, każdy rozdział, każdy akapit niosą ze sobą coś niezwykłego, nieoczekiwanego.
Oto kilka moich ulubionych cytatów:
Że szczęścia należy szukać w sobie, a nie naokoło. Że nikt go człowiekowi nie da, jak sam sobie go nie da. Że szczęście jest nieraz bliziutko, może w tej ubogiej izbie, gdzie się całe życie żyje, a ludzie Bóg wie gdzie go szukają.
Mówią rzeki, zboża. Cały świat jest jedną mową. Gdybyś tak się w ten świat dobrze wsłuchał, mógłbyś nawet usłyszeć, co sto lat temu mówili, a może tysiące. Bo słowa śmierci nie znają.
Słowa same poprowadzą. Słowa wszystko na wierzch wywleką. Słowa i z najgłębszej głębi wydrą, co gdzieś boli i skowycze. Słowa krwi upuszczą i od razu lżej się robi (...). Bo słowa to wielka łaska. Cóż ma człowiek tak naprawdę więcej prócz słów dane? I tak nas wszystkich czeka kiedyś wieczne milczenie, to się jeszcze namilczymy.
Nigdy nie wiadomo, czy tak, jak człowiek by chciał, nie byłoby akurat gorzej.
poleca: M.J.
źródło zdjęcia; lubimyczytac.pl
POWIEŚĆ/FANTASTYKA
John Ronald Reuel Tolkien: Hobbit czyli tam i z powrotem; Władca Pierścieni; Silmarillion; Niedokończone opowieści; i wiele, wiele innych
J.R.R. Tolkien to jeden z najbardziej znanych pisarzy w historii. Uważany jest za prekursora literatury fantasy. W jego książkach, znajdziecie nie tylko fascynujące przygody, niezwykły świat, ale także zdania-myśli, które mogą Was wesprzeć, czasem rozbawić, czasem skłonić do przemyśleń, a nawet stać się życiowym mottem.
Czytajmy Tolkiena! Jeśli chcecie się podzielić wrażeniami z lektury z Waszym bibliotekarzem, możecie to zrobić za pomocą Librusa.
Oto kilka z naszych ulubionych cytatów z powieści Tolkiena; niech dodadzą Wam otuchy, rozbawią, a może skłonią do przemyśleń... Zapraszamy do czytania:)
Kto szuka, ten najczęściej coś znajduje, niestety czasem zgoła nie to, czego mu potrzeba.
Hobbit czyli tam i z powrotem
Nie każde złoto jasno błyszczy,
Nie każdy błądzi, kto wędruję,
Nie każdą siłę starość zniszczy.
Korzeni w głębi lód nie skuję
Z popiołów strzelą znów ogniska
I mrok rozświetlą błyskawice.
Złamany miecz swą moc odzyska,
Król tułacz wróci na stolicę.
Władca Pierścieni - Drużyna Pierścienia
Nikt prawie nie wie, dokąd go zaprowadzi droga, póki nie stanie u celu.
Władca Pierścieni - Dwie Wieże
Fantazja to naturalny aspekt ludzkich działań. Na pewno nie niszczy rozumu, ani go nawet nie obraża;
nie stępia też apetytu na prawdę naukową i nie zaciera jej postrzegania. Wręcz przeciwnie.
Im bystrzejszy i trzeźwiejszy umysł, tym wspanialsze będzie snuł fantazje.
Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa
Nie powiem: nie płaczcie, bo nie wszystkie łzy są złe.
Władca Pierścieni – Powrót Króla
Ani połowy spośród was nie znam nawet do połowy tak dobrze, jak bym pragnął;
a mniej niż połowę z was lubię o połowę mniej, niż zasługujecie.
Władca Pierścieni – Drużyna Pierścienia
Może jest prawym człowiekiem, a może nie.
Pod maską pięknych słów potrafi się skryć bardzo szpetna dusza.
Władca Pierścieni – Dwie Wieże
Idź lepiej do łóżka, bo widzę,że Ci już rozum usnął w głowie.
Hobbit, czyli tam i z powrotem (to chyba mój ulubiony cytat z Tolkiena:) - L.Ch.)
Taki już mamy zwyczaj, że w chwilach wzruszenia uciekamy się do błahych słów i mniej mówimy, niż czujemy.
Boimy się powiedzieć za dużo. Dlatego brak nam właściwych słów, gdy nie wypada żartować.
Władca Pierścieni – Powrót Króla
Cień jest czymś małym i przemijającym; istnieje światło i piękno, którego nigdy nie dosięgnie.
Władca Pierścieni – Powrót Króla
Często nienawiść sama sobie zadaje rany.
Władca Pierścieni – Dwie Wieże
Słyszałem nieraz pieśni o bitwach i wyobrażałem sobie, słuchając ich, że klęska może być pełna chwały.
Ale teraz widzę, że to rzecz straszna, by nie rzec: rozpaczliwa.
Hobbit, czyli tam i z powrotem
Gdyby liczniejsi z nas cenili wyżej jedzenie, radość i pieśni niż złoto i klejnoty, świat byłby weselszy.
Hobbit, czyli tam i z powrotem
Wielki to błąd pomijać w rachunkach smoka, póki ten smok żyje,
i to w dodatku tuż pod bokiem.
Hobbit, czyli tam i z powrotem
Nie wszyscy, którzy mówią pięknym językiem, mają piękne serca.
Dzieci Hurina
- Wolałbym, żeby się to nie zdarzyło akurat za mojego życia - powiedział Frodo.
- Ja także - odparł Gandalf. - Podobnie, jak wszyscy, którym wypadło żyć w takich czasach.
Ale nie mamy na to wpływu. Od nas zależy jedynie użytek, jaki zechcemy zrobić z darowanych nam lat.
Wadca Pierścieni - Drużyma Pierścienia
Idę swoją własną drogą, możliwe jednak, że wasza droga przez jakiś czas będzie równoległa do mojej.
Władca Pierścieni – Dwie Wieże
W pośpiechu nie docenia się cudów.
Władca Pierścieni – Powrót Króla
Kto szuka, ten najczęściej coś znajduje, niestety czasem zgoła nie to, czego mu potrzeba.
Hobbit, czyli tam i z powrotem
Najdłużej trwa ta robota, której się wcale nie zaczyna.
Władca Pierścieni - Drużyna Pierścienia
Kiedy jest najciemniej, wtedy błyska znowu nadzieja.
Władca Pierścieni – Powrót Króla
W każdej chwili liczy się to, kim jesteśmy i co robimy,
a nie to, kim planujemy być i co planujemy robić.
Listy
Hodowla młodych hobbitów wymagała wielkiej ilości paszy.
Hobbit, czyli tam i z powrotem
Gdzie nie brak chęci, tam sposób zawsze się znajdzie.
Władca Pierścieni – Powrót Króla
Ale nie do nas należy panowanie nad wszystkimi erami tego świata;
my mamy za zadanie zrobić, co w naszej mocy, dla epoki, w której żyjemy,
wytrzebić zło ze znanego nam pola, aby przekazać następcom rolę czystą, gotową do uprawy.
Jaka im będzie sprzyjała pogoda, to już nie nasza rzecz.
Władca Pierścieni – Powrót Króla
Rada to niebezpieczny podarunek, nawet między Mędrcami,
a każda może poniewczasie okazać się zła.
Władca Pierścieni – Drużyna Pierścienia
Wiele jest na świecie dziwnych przypadków
i często pomoc przychodzi z ręki słabej istoty, gdy Mędrcy zawodzą.
Silmarillion
(...) niech nie ślubuje przebrnąć przez ciemności nocy, kto nie widział jeszcze nawet zmroku.
Władca Pierścieni – Drużyna Pierścienia
Inną rzeczą jest wiedzieć, co należy czynić, a inną wiedzieć, jak to uczynić.
Niedokończone opowieści
Odwagę można znaleźć w najmniej spodziewanych miejscach.
Władca Pierścieni – Drużyna Pierścienia
Człowiek wiernego serca nieraz miewa krnąbrny język.
Władca Pierścieni – Dwie Wieże
Nie gardź jednak legendami, dziedzictwem odległych wieków,
często bowiem się zdarza, iż stare niańki przechowują w pamięci wiadomości,
które niegdyś największym nawet Mędrcom oddały usługi.
Władca Pierścieni – Drużyna Pierścienia
Wielu spośród żyjących zasługuje na śmierć. A niejeden z tych, którzy umierają, zasługuje na życie.
Czy możesz ich nim obdarzyć? Nie bądź, więc tak pochopny w ferowaniu wyroków śmierci,
nawet bowiem najmądrzejszy nie wszystko wie.
Władca Pierścieni – Drużyna Pierścienia
Los zawsze zostawia szczeliny pomiędzy swymi wyrokami,
a mury gmachu przeznaczenia mają liczne wyłomy...
Niedokończone opowieści
Czasem niebezpiecznie jest wyjść z domu,
gdy staniesz na drodze, nigdy nie wiadomo, dokąd cię nogi poniosą.
Władca Pierścieni – Drużyna Pierścienia
polecają: M.J., L.Ch.
źródło zdjęcia: lubimyczytac.pl
POWIEŚĆ/HISTORIA
Anna Brzezińska: Córki Wawelu. Opowieść o jagiellońskich królewnach
Anna Brzezińska to autorka cieszących się popularnością i uznaniem czytelników powieści z gatunku fantasy. Ale to również historyk, specjalizujący się w epoce średniowiecza.
"Córki Wawelu..." dowodzą, że autorka potrafi dodać magii również wywodom opartym na historycznych dokumentach i faktach. To fantastyczna opowieść o życiu kobiet - choć nie tylko - w XVI-wiecznej Polsce i Europie, częściowo zbeletryzowana, co sprawia, że opisywana rzeczywistość jest nam bliższa, bardziej realna, że kobiety średniowiecza i renesansu wychodzą z cienia, w które zepchnęła je historia... To pozycja obowiązkowa dla wszystkich miłośników historii, ale też tych, którzy po prostu lubią wciągające opowieści... Od "Córek Wawelu" nie można się oderwać...:)
poleca: L.Ch.
źródło zdjęcia: lubimyczytac.pl
POWIEŚĆ
Philipp Meyer: Syn
Wspaniała powieść o amerykańskim Zachodzie. To historia rodziny McCullough, która osiedla się w Teksasie w XIX wieku. Z zapartym tchem śledzimy losy bohaterów tej niezwykłej rodzinnej sagi - od czasów XIX–wiecznych starć z Komanczami po XX–wieczny boom naftowy. A wydarzenia i ludzi poznajemy za sprawą trzech osób – członków rodziny McCullough z trzech różnych pokoleń, których losy wpisały się w dramatyczną i barwną historię Teksasu. To również ciekawe spojrzenie na historię tego stanu, los Indian i Meksykanów.
poleca: M.J.
Książkę znajdziecie w szkolnej bibliotece - zakupiono ją w ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa.
źródło zdjęcia: lubimyczytac.pl
POWIEŚĆ
Wiesław Myśliwski: Ucho Igielne
Jak wszystkie książki tego autora, jest wyjątkowa. W uchu igielnym – wąskim przejściu na słynnych sandomierskich schodach, łączących stare i nowe miasto, spotykają się bohaterowie – młody i stary. Ich dzieje przenikają się, mieszają i skłaniają do głębokiej refleksji. Ta książka to piękna opowieść o człowieku; miłości, dorastaniu, przemijaniu. Migawki z dzieciństwa, lat szkolnych, czasu wojny, studiów i pierwszej pracy, wspomnienie pierwszej miłości, przyjaźni, spotkanych w życiu ludzi i ich losów. Czytelnikowi nie zabraknie wzruszeń, ale też nieraz się uśmiechnie. Książka mądra i tak napisana, że czyta się ją doskonale, zadziwia trafnością myśli. W prosty sposób tak jasno napisać o tylu trudnych sprawach potrafi tylko Mistrz.
poleca M. J.
źródło zdjęcia: lubimyczytac.pl
POWIEŚĆ/HISTORIA
Robert Harris: Trylogia rzymska (Cycero. Spisek. Dyktator)
Knowania. Machinacje. Manipulacje. Brudna kampania wyborcza. Szukanie haków na przeciwników. Współczesna polityka? Nie - to Rzym za czasów Cycerona.
Cycero, Juliusz Cezar, Pompejusz, Krassus, Katylina, Brutus... Dla przeciętnego, nawet nieźle wykształconego człowieka to tylko imiona-hasła: Cycero - rzymski polityk i mąż stanu, wielki orator; Juliusz Cezar - wielki wódz, genialny strateg... tyle zwykle pamiętamy ze szkoły. Te historyczne postacie są jak stojące gdzieś w kącie muzealnej sali posągi, które mijamy obojętnie, nie zastanawiając się właściwie, kim byli ci ludzie, o czym myśleli, do czego dążyli...
Robert Harris w swojej "Trylogii rzymskiej" uczłowiecza dla nas te postaci, sprawia, że historię czasów, w których żyli - upadek demokracji rzymskiej i powstanie dyktatury - czyta się jak najlepszy polityczny thriller osadzony w naszych czasach. Biografia Cycerona jest bowiem w cyklu powieściowym Harrisa jedynie pretekstem do pokazania od podszewki mechanizmów, na jakich opiera się polityka: dążenie do celu za wszelką cenę, zawiązywanie i zrywanie sojuszy wyłącznie dla własnych korzyści, nepotyzm, wykorzystywanie słabości przeciwnika, ataki personalne, uciekanie się do najbrudniejszych sztuczek, byle tylko objąć pożądane stanowisko, byle tylko osiągnąć zamierzony cel...
Cykl powieściowy "Trylogia rzymska" to doskonała lektura - wciągająca, intrygująca, z wielką historią w tle. Zdecydowanie polecam.
poleca: L.Ch.
źródło zdjęcia: lubimyczytac.pl
POWIEŚĆ
Jaume Cabre: Wyznaję
Przedziwna to książka... splątana, wymagająca uwagi, miejscami trudna - emocjonalnie raczej niż intelektualnie - dająca do myślenia... Wciągnęła mnie od pierwszej strony, może przez niezwykłość narracji, przeskakującej z pierwszej osoby na trzecią wbrew jakiejkolwiek logice, przenoszącej się od czasów współczesnych do wieków Inkwizycji, by niespodziewanie zaprowadzić czytelnika do obozu śmierci w Oświęcimiu... Do tej zawiłości trzeba się przyzwyczaić, ale już po chwili przestaje się ją tak naprawdę zauważać. Co więcej, pasuje ona doskonale do tego, czym ta książka jest: historią Adriana i jego miłości, opowiadaną przez człowieka wielkiej erudycji, którego umysł pustoszy nieuleczalna choroba i który jak najszybciej chce przekazać ukochanej swoje wspomnienia i oddać słowami uczucie, jakie żywił do niej niemal całe swoje życie. Mieszanka obrazów, historii nieznanych sobie osób z różnych miejsc świata, a nawet różnych przestrzeni czasowych, które nakładają się na siebie, jest jak obraz myśli, które przeskakują z tematu na temat, od obrazu do obrazu, od wspomnienia prawdziwego do tylko wyobrażonego w niekończącym się kalejdoskopie, nieustannie zmieniających się kolorach i kształtach, a jedne wypływają harmonijnie z drugich...
Pod pretekstem ukazania historii miłości - do kobiety, ale i do przedmiotów - Cabré poddaje też czytelnikowi pod rozwagę odwieczne pytania: czym jest zło? Czy można je pokonać? Czy można mu zadośćuczynić? I pokazuje, że chyba nikt i nigdy tak naprawdę nie uzyska na te pytania odpowiedzi - bo zło tkwi w samej naturze człowieka...
Nie jest to książka łatwa do czytania, wymaga skupienia i spokoju. Nie da się jej czytać szybko, jednym tchem, a jednak nie można jej też tak po prostu odłożyć ze słowami "skończę kiedy indziej - za kilka miesięcy". Bo nawet kiedy odłożymy ją na chwilę, coś każe nam do niej wrócić; historia Adriana domaga się, by doczytać ją do końca. I to chyba najlepsza dla niej rekomendacja.
poleca: L.Ch.
źródło zdjęcia: lubimyczytac.pl